ചെന്താമരപ്പൂങ്കവിളില്‍ നനവുമായ്‌
സന്ധ്യ, വിരഹിയായ് നിന്നൂ.
ചന്ദനശീതളമന്ദാനിലന്‍ എന്റെ
ചിന്തയില്‍ ഹിന്ദോളമായി..
ദൂരെ, ദേവാലയമുറ്റത്തൊരായിരം
താരകള്‍ കൈത്തിരിനീട്ടി.
പേരറിയാത്തൊരാദേവിയെയോര്‍ത്ത്‌ കൈ-
ത്താരുകള്‍ കൂപ്പി ഞാന്‍ നിന്നൂ..
കാലില്‍ത്തഴുകിമടങ്ങും തിരയുടെ
നീലിമയെങ്ങോ മറഞ്ഞു.
കാളിമവാനില്‍പ്പടര്‍ന്നു, വിളര്‍ത്തൊരു
ബാലേന്ദു മെല്ലെത്തെളിഞ്ഞു..
ഏകാകിയാമെന്റെദു:ഖങ്ങളുമായി
ശോകാര്‍ദ്രചിന്തയില്‍ മുങ്ങി.
മൂകം ഈതീരംവെടിഞ്ഞകലേയ്ക്ക് ഞാന്‍
പോകുന്നു; തീരങ്ങള്‍ തേടി..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment