സന്ധ്യേ..

കരുവാളിച്ച കവിള്‍ത്തടത്തൊടേ
കരയാന്‍‌വെമ്പിവിതുമ്പി സന്ധ്യയും
കരിമേഘങ്ങള്‍നിരക്കവേ കടല്‍-
ക്കരയില്‍, ഓര്‍മ്മകളെത്തികൂട്ടിനായ്..

ഒരുനാള്‍, നാമിവിടേയിരുന്നതും;
കരളിന്‍‌ആശകള്‍ പങ്കുവച്ചതും;
മരണത്തിന്നു,മതിന്നുമപ്പുറം
ഒരുനാളും പിരിയില്ല ചൊന്നതും..

വെറുതേ വാക്കുകളായിരുന്നവ.
പറയൂ, ഇന്നെവിടേയ്ക്ക് പോയി നീ?
മറയുന്നൂ ദിനനാഥനാഴിയില്‍
‍നിറയുന്നൂ ഇരുളെന്‍‌മനസ്സിലും..