Tuesday, March 11, 2008
നന്ദി
വേര്പിരിഞ്ഞോരിണപ്പക്ഷിയെയോര്ത്തന്ന്
നീറുംകരളും; നനവാര്ന്ന കണ്ണുമായ്
കൂരിരുള്തിങ്ങും മനസ്സിന്നറവാതില്
ചാരി,ഹതാശനായ് ഞാനിരുന്നീടവേ-
നീവന്നു; സ്നേഹത്തിരിയിട്ട കണ്ണുമായ്
നോവും മുറിവിലമൃത് പുരട്ടുവാന്;
പൂവിന് സുഗന്ധമായെന്നെത്തലോടുവാന്;
നാവില് ബീജാക്ഷര മന്ത്രമുണര്ത്തുവാന്..
ഇന്ന് ഞാന് നിന്നെക്കണികണ്ടുണരുന്നു;
നിന്നെക്കിനാവിലുമോമനിച്ചീടുന്നു;
എന്നുള്ളില് വാക്കുകള് വീണ്ടും വിരിയുന്നു;
നിന്നോട് ചൊല്ലുന്നു നന്ദി; ദൈവത്തോടും.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
നന്നായിരിക്കുന്നു
ReplyDeleteമനസ്സിന്റെ ആ തുറന്നിട്ട വാതില് അടക്കാന് മറക്കണ്ട ട്ടാ
നന്ദി, പ്രിയാ. ഒരുപാടൊരുപാട്. വീണ്ടും വന്നതില്, വായിച്ചതില്, കമന്റിട്ടതില്..
ReplyDeleteമനസ്സിന്റെ ആ തുറന്നിട്ട വാതില് അടയ്ക്കില്ല. ആര്ക്കുവേണേല് കയറിവരാം, ഇരിയ്ക്കാം, ഇഷ്ടമുള്ളതെടുത്ത്കൊണ്ട് പോകാം..