എന്നോട്‌മാത്രം പറയുവാനായ്‌ നിന-
ക്കെന്നുമുണ്ടായിരുന്നായിരം വാക്കുകള്‍.
പിന്നെ, പറഞ്ഞത്‌തന്നെ വീണ്ടും പറ-
ഞെന്നെ വിഷമത്തിലാക്കിയിരുന്നു, നീ.
എത്രകേട്ടാലും മടുപ്പെനിയ്ക്കാവില്ല-
യത്രയ്ക്കു ഞാനാസ്വദിച്ചിരുന്നാസ്വരം
ചിത്രവീണാനാദമെന്നപോലെന്‍ തപ്ത-
ചിത്തത്തിലെന്നുമമൃത്‌ നിറച്ചത്‌
ഇന്നുനീ ആരോട്‌ കാതരയായ്‌ നിന്റെ
പൊന്നിന്‍കൊലുസ്സിട്ട മഞ്ജീര നാദത്തെ
കിന്നാരമായ്‌ മൊഴിയുന്നു; അതോര്‍ക്കവേ
എന്നിലുയരുന്നു, ദീര്‍ഘനിശ്വാസങ്ങള്‍..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍....
ReplyDeleteശിവ, അവളെപ്പറ്റി എനിക്കങ്ങനെ ആയിരമായിരം ഓര്‍മ്മകളുണ്ട്.. ഇത് അതിലൊന്ന് മാത്രം..
ReplyDeleteനന്ദി.