ചുടുനെടുവീര്പ്പുകള് കണ്ണീരിലലിയവേ
ഒടുവില്, നീയരികത്തണഞ്ഞനേരം,
പിടയുമെന്നാത്മാവിനാശ്വാസമായെന്റെ-
യിടനെഞ്ചിലൊരുരാഗശ്രുതിയുണര്ന്നൂ..
കരപല്ലവങ്ങളാല് മുറുകെപ്പുണര്ന്നെന്റെ
തരളാധരങ്ങളില് മധുപകര്ന്നും;
വിരലുകളാല് അതിമൃദുവായ്തലോടിയി-
ട്ടൊരുരോമഹര്ഷത്തിന്നിതള്വിരിച്ചു..
പനിനീര്കുടഞ്ഞെന്നിലതിലോലസാന്ദ്രമാ-
മനുഭൂതിനിറയിച്ചതറിയുന്നു ഞാന്.
ഇനി, നിന്നെ ഞാന്വിടില്ലെന്നെയീതീരത്ത്
തനിയേവെടിഞ്ഞകലേയ്ക്ക് പോകാന്..
Saturday, August 8, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment