Thursday, January 17, 2008
ആശ തീരുന്നില്ല
നിന്‍വിരിമാറിലമര്‍ന്നുകിടന്നെന്റെ
മുന്തിരിച്ചുണ്ടുകള്‍ നിന്‍നേര്‍ക്കുയര്‍ത്തവേ
നിന്‍കണ്‍കളാര്‍ദ്രമാവുന്നതും, കൈകളെന്‍
പൊന്‍മേനി നിന്നിലേയ്ക്കാഞ്ഞുചേര്‍ക്കുന്നതും
തീരങ്ങളില്ലാത്തൊരാഴക്കടലിന്റെ
കൂരിരുള്‍തിങ്ങുമഗാധതലങ്ങളില്‍
ഭാരമില്ലാത്തോരവസ്ഥയില്‍ നാം രണ്ടു-
പേരുമന്യോന്യം നിറഞ്ഞു പൊലിഞ്ഞതും
എത്രവട്ടം മനസ്സിന്‍തിരശ്ശീലയീ
ചിത്രങ്ങള്‍ മങ്ങാതെ കാണിയ്ക്കുമെങ്കിലും
എത്രലഭിച്ചാലുമാശതീരില്ലെനി-
യ്കത്രയ്ക്കഗാധമായ്‌ നിന്നെ സ്നേഹിപ്പു ഞാന്‍
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
കൊള്ളാം, നല്ല വരികള്‍.
ReplyDelete:-)
ReplyDeleteഓഹ്... സ്‌നേഹം എന്ന് വച്ചാ ഇതാണ് സ്‌നേഹം..! :))
ReplyDeleteനജീം, നിരക്ഷരന്‍, വാല്‍മീകി..
ReplyDeleteമൂന്നുപേരോടും എന്റെ നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.
(നിരക്ഷരനോട് ഒരു വി.കെ.എന്‍ ഫലിതം പറയട്ടെ?
‘നിരക്ഷരനാണെന്ന് കണ്ടാല്‍ തോന്നില്ല. സംസാരിച്ചാല്‍ തീരെയും...’)
ഇനിയും ഇതുവഴി വരാനപേക്ഷ.