വിടില്ല..

എത്രകൊതിച്ചുഞാന്‍, നീയെന്റെചാരെ വ-
ന്നെത്തുവാന്‍, വാരിപ്പുണരാന്‍ !
കത്തുന്നനിന്നെഞ്ചിലാശ്വാസമായിടാന്‍,
മുത്തങ്ങളാല്‍ നിന്നെമൂടാന്‍ !

മെയ്യില്‍, കരാംഗുലീസ്പര്‍ശനത്താല്‍, മനം
നെയ്യാമ്പ‌ല്‍‌പോലേവിടര്‍ന്നു.
പെയ്യാന്‍‌തുടങ്ങീനിലാമഴ, ഞാന്‍‌സുമ-
ശയ്യയിലാണെന്ന്‌തോന്നീ.

ഇല്ല, വിടില്ലഞാ,നെന്നെപ്പിരിഞ്ഞുപോ-
വല്ലേ, തനിച്ചാക്കിയെന്നെ.
ഇല്ലാ, നീകൂട്ടിനായുള്ളോരുജീവിത
മല്ലാതെനിയ്ക്കൊന്നും വേണ്ടാ..