വെറുതേ..

അരികിലല്ലെങ്കിലും നിന്റെ ശയ്യാഗൃഹം
ഒരുപാട്‌ദൂരെയല്ലല്ലോ
ഒരുവിളിയ്ക്കായി ഞാന്‍കാത്തിരുന്നെങ്കിലും
വെറുതേ, നിരാശത തോന്നി..

അരികത്തൊരല്‍പമിരുന്നാല്‍മതി, എനി-
യ്ക്കൊരുവാക്കുമുരിയാടിടേണ്ട.
പറയാതെതന്നെനാമന്യോന്യമെപ്പോഴു-
മറിയുന്നു ഹൃദയാഭിലാഷം.

മഴമുകില്‍മൂടിയാകാശത്തിലെന്നാലെന്റെ
മിഴിയിണകള്‍മാത്രം പെയ്തു
തഴുകിക്കടന്നുപോയൊരുചുടുകാറ്റെന്റെ-
യഴലിനെയൂതിയുണര്‍ത്താന്‍.

ഇനിയിന്ന്,സെല്‍ഫോണില്‍ ഞാന്‍കാത്തിരിയ്ക്കുന്ന
മണിനാദമുയരുകയില്ല
നിനയാതെയൊരുവേള വളരെത്തിരക്കുള്ള
പണിവല്ലതും വന്നുകാണും..