കസ്റ്റമറാണെന്ന് ഞാന് കരുതി, സന്തോഷിച്ചു.
ഇഷ്ടമില്ലെനിയ്ക്കെല്ലാം പറയാന്, പത്രത്തിലെ-
കുട്ടീ, നീ കുഴയ്ക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങള്ചോദിയ്ക്കല്ലേ.
പേരുവയ്ക്കരുതെന്റെ പടവുമല്ലേല്ത്തന്നെ
തീരാത്ത കുഴപ്പങ്ങള് ഇന്നെനിയ്ക്കേറെയുണ്ട്.
മാറിനിന്നീടാമല്പം, ഏതാനുംനിമിഷങ്ങള്
പോരെ, യതിന്ന് പൈസ തരണം, തിരക്കുണ്ട്.
അമ്മാവനൊരാള്, ഞാനന്നേഴിലാ,ണെന്നെപ്പിടി-
ച്ചുമ്മവച്ചപ്പോഴതിന് പൊരുള് ഞാനറിഞ്ഞില്ല.
സമ്മതിച്ചില്ലേല് വീട്ടുകാര്യങ്ങള് കുഴയും അ-
ന്നമ്മ, കിടപ്പിലാണെന്നഛനോ പണിയില്ല.
ഇല്ലഞ്ചുപൈസ വീട്ടില്, വിശന്നാല് കരയുവാ-
നല്ലാതെയറിയാത്ത മൂന്ന് കുട്ടികളുണ്ട്.
വല്ലജോലിയും ചെയ്ത് ജീവിയ്ക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള്
എല്ലാര്ക്കുമൊന്നേ വേണ്ടൂ, എന്റെയീശരീരത്തെ.
നാട്ടില് ഞാനത്രയ്ക്കങ്ങോട്ടറിയപ്പെട്ടില്ലേലും
കൂട്ടിനന്നാളുണ്ടായി, ജോലിയില് തിരക്കായി.
പട്ടിണിമാറി, പിള്ളേര്പഠിച്ചുവലുതായി
പട്ടണമൊരുപേരിട്ടെനിയ്ക്ക്, 'നിശാഗന്ധി'.
അന്നൊക്കെയെന്നെത്തേടി കാറിലെത്തിടും വീടിന്-
മുന്നിലാളുകള്, ഇപ്പോഴത്രയ്ക്ക് തിരക്കില്ല.
ഇന്ന്, ഞാന് മൊബൈലിലെ അഡ്രസ്സില് ഓട്ടോയേറി-
ചെന്നാണ്, നാളെപ്പോക്ക് കാല്നടയായിട്ടാവാം.
ഇല്ലെനിയ്ക്കൊരുദു:ഖം, തൊഴിലാണിതുമെന്ന-
തല്ലാതെ, തെറ്റാണിതെന്നൊട്ടുമേ തോന്നീട്ടില്ല.
ഇല്ല, നാളെയെപ്പറ്റി ചിന്ത, കാശിനാണേലും
വല്ലോര്ക്കുമല്പം സുഖം കിട്ടുമെങ്കിലായ്ക്കോട്ടെ।
അറിയാമെന്നെപ്പോലെയുള്ളവര് വിസ്മ്രിതിയില്
മറയും, തീരാരോഗബാധയില്, ദാരിദ്ര്യത്തില്
പറയും തള്ളിയെന്നെ, ഞാന്വളര്ത്തിയോര്പോലും
മരണം വരുമ്പോളും തിരിഞ്ഞ്നോക്കില്ലെന്നും..